چکیده
هدف: در این مطالعه تاثیر محلول پاشی سطوح مختلف پوترسین بر صفات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و میزان اسانس گیاه جعفری مکزیکی ( Tagetes minuta L.) تحت تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و در شرایط گل خانه ای اجرا شد. فاکتور اول تنش خشکی در سه سطح( ۷۵، ۵۰ و ۲۵ درصد ظرفیت زراعی) و فاکتور دوم محلول پاشی پوترسین در چهار سطح (۰، ۵/۰، ۱ و ۲ میلی مولار) بود. تعداد ۴ نشا در هر گلدان کاشته شد. اعمال تنش در موقعیکه ارتفاع گیاهان به حدود ۲۵ سانتیمتر رسید انجام شد .محلول پاشی پوترسین یک هفته قبل از گلدهی و با فاصله زمانی هر ۷ روز یک بار تا مرحله ۸۰ درصد گل دهی انجام شد.
نتایج: نتایج نشان داد محلول پاشی ۲ میلی مولار پوترسین از سایر غلظت ها موثرتر واقع شد و توانست اثرات مضر تنش خشکی را تا حد زیادی در این گیاه کاهش دهد. با افزایش خشکی هم چنین فعالیت آنتی اکسیدانتی، فنل کل، پرولین و نشت الکترولیت افزایش یافت و در مقابل از محتوای نسبی آب برگ، رنگیزه های فتوسنتزی و پروتئین محلول کاسته شد. خشکی هم چنین باعث افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی گایاکول پراکسیداز (GPX) و پلی فنل اکسیداز (PPO) و میزان مالوندی آلدئید در این گیاه شد. با افزایش تنش خشکی تا سطح ۵۰ درصد ظرفیت زراعی و محلول پاشی ۱ میلی مولار پوترسین میزان اسانس جعفری مکزیکی افزایش یافت، در صورتی که در شرایط تنش شدید (۲۵ درصد ظرفیت زراعی) از میزان آن کاسته شد. پوترسین از طریق القا مقاومت به خشکی باعث کاهش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی و میزان مالون دی آلدئید شد.
نتیجه گیری: استفاده از پوترسین موجب القا مقاومت به تنش خشکی در گیاه جعفری مکزیکی شد و به کارگیری غلطت ۲ میلی مولار آن می تواند موثر و قابل توصیه می باشد.
ادامه مقاله: http://jct.araku.ac.ir/article_242134.html
بدون دیدگاه، دیدگاه خود را در زیر اضافه کنید!